Haustvèr gir innekos

Enkelte dagar på hausten vil berre ikkje sola komme fram. Det er då det er koselig å varme opp stova med stearinlys og få fram si kreative side. Stova treng fortsatt å få på plass en del småting før det blir skikkelig heimekoseleg, så da nytta eg moglegheita denne helga.

Eg fekk meg eit par turar i marka for å hente kvistar og greiner, og til slutt hadde eg nok til kransen min.



Forrige helg var eg heime en tur saman med familien min på vestlandet, så da fekk eg med meg ei symanskin nedatt til østlandet. Denne mått jo testast, og nokre hjerter vart noko av resultatet.

 Litt grovbakst fekk eg også tid til innimellom slaga.

Fargespel i haustsola

Frihelg.

Sola har kome opp før eg har fått reist meg opp frå senga. Eit sjeldan tilfelle. Lysstrålane skin gjennom persienna. Kilar meg. Fristar meg. Kom ut!  Denne dagen må nytast ute, uansett kor trøtt eg er.

Sykkelen fekk støtte seg til husveggen mens eg såg over at alt var slik det skulle. Litt meir luft. Litt olje her. Stramme den skruen. Slik! Då var vi klare.

Sekken med camelback, frukt og fotoapparat på ryggen. Hjelmen på haudet. Opp med glidelåsen. Kjør!

Ein hjorteflokk et kveldsmåltid











  

Resultatet vart ca. 4 tima ute og ca. 4 mil tilbakelagt på sykkelsetet. Glommastien, med diverse avstikkarar, fekk skimte frå si beste haustside denne søndagen. Batteria mine vart lada, og ei god treningsøkt vart gjennomført.